Leszek Miller wyraził kiedyś wątpliwość, czy reforma OFE była dużym błędem, czy raczej ogromnym przekrętem. Postaram się ją rozwiać.Wyobraźmy sobie, że rząd, już jakiś czas temu postanowił za pieniądze ZUS uruchomić produkcję samochodów, a zyski ze sprzedaży przeznaczyć na przyszłe emerytury. W pewnym momencie doszedł do wniosku, że lepiej będzie jak sprzedażą tych samochodów zajmą się prywatne korporacje, a każdy obywatel ma sobie wybrać, która z nich ma sprzedawać tę część, która jest jego udziałem. Korporacje w zamian za podjęcie trudu handlu samochodami i trudu przekonania obywateli, że będą to czynić najlepiej, 7% tych samochodów miały co roku otrzymywać na własność. O resztę miały się martwić tylko w ograniczonym zakresie, ponieważ 70% z nich były zobligowane wymieniać na obligacje( wiem, że to nie ma sensu, bo rząd chciał je sprzedawać, a teraz bierze je z powrotem, ale nie musi mieć sensu, bo na razie najważniejsze jest to, za co te 7%), po kosztach produkcji, no ale 30% to już miały starać się sprzedać jak najlepiej, z tym że efekty tych wysiłków miały być weryfikowane dopiero po 30 latach, kiedy nadejdzie czas wypłaty pierwszych, objętych reformą emerytur, no i ta weryfikacja będzie obchodzić przede wszystkim emeryta, bo korporacja może zadzwonić z Wysp Bahama i powiedzieć, „dziękuję za pokrycie kosztów latania odrzutowcem na 200 lat z góry, ale nie jesteśmy aż tak zachłanni i zdecydowaliśmy się ustąpić pola lepszym sprzedawcom. Było miło”.
Owszem jest jakaś szansa, że część z nich uzna, że po tych trzydziestu latach nadal będzie można czerpać zyski pod warunkiem, że będą należeć do najlepszych handlowców i dzięki temu zyskają udziały kolejnych pokoleń składkowiczów, ale toż to gruszki na wierzbie, zmieni się rząd i cofnie reformę, a my się mamy wysilać? Nie lepiej te 30%, w części jak największej oddać za pół darmo przyjaciołom przyjaciół i w ten sposób zapewnić sobie zysk gwarantowany? Kolejne miliardy, z których mamy rezygnować, bo Polacy uwierzyli w reklamy przedstawiające błogą starość w ciepłych krajach?
Na początku myślałem, że ta analogia będzie będzie dosadniej ośmieszała reformę OFE, ale jednak sprzedawanie samochodów, to zdecydowanie trudniejsze zadanie, niż gra na giełdzie, do czego korporacja w zasadzie potrzebuje jedynie dobrego komputera i informacji od przyjaciół przyjaciół, które akcje są ich i kiedy będą po 800 zł za sztukę, a kiedy spadną do 5zł. Oddawanie samochodów za pół darmo, to jednak kradzież w biały dzień(choć dla rządów PO – PSL nie był to żaden problem), a pomylić się w grze na giełdzie może każdy. Oczywiście Leszek Miller i tak na dużo się odważył, jak na człowieka z SLD i podejrzewam, że on wątpliwości nie ma. Z całą pewnością wątpliwości nie mają Balcerowicz, Buzek czy Tusk, a taki Michnik z Wałęsą nie mają ich również, ale ci, jak już się dowiedzieli na czym będzie polegać „transformacja”, ogłosili światu, że oni to na gospodarce się nie znają. Skoro nie znali się na procesie „uczyń z państwowego prywatne”, to nie można wymagać, żeby oceniali reformę OFE. Tak oprócz problemu tworzenia klasy kapitalistycznej był jeszcze problem na przykład inflacji, ale tu ten co się znał wymyślił oprocentowanie lokat na 100%, co było jak się okazało nie pierwszym i nie ostatnim „wielkim błędem lub wielkim przekrętem” obozu nieudaczników lub obozu zdrajców. 11 V podsumowano ostatnie osiem lat rządów tego obozu nazywanego kurtuazyjnie, nawet przez przeciwników, w ramach łagodzenia dyskursu w życiu publicznym, obozem liberalnym czy centrowo – liberalnym, ale ta centrowość była im przypisywana jeszcze przed zaprowadzaniem praw do zmiany płci na życzenie i innymi podobnymi lewackimi ekscesami, więc nawet kurtuazja przekroczyła już chyba dawno granicę centrowości, co nie znaczy, że w najmniejszym stopniu możemy mówić o lewicy. Jeżeli już to ekstremistyczna lewica nawiązując do określenia ekstremistyczna prawica, jakim to terminem propagandziści Michnika próbowali zohydzać PiS na Zachodzie.
Ogrom porażających informacji przedstawionych 11 V, każe nam ostatecznie rozwiać wątpliwości nie Millera i każdego kto ma choć odrobinę pojęcia co się w tym kraju działo, ale wątpliwości tych 40% społeczeństwa, które pod wpływem propagandy przemysłu pogardy nadal są skłonne popierać Obóz KLD- UD - UW-PO i kolejne jego wcielenie w postaci Nowoczesnej. Chcą głosować, mimo kolejnych afer, których tu nie będę wymieniał, bo szkoda zużytej na to dodatkowej strony, mimo porażających informacji o inwigilacji dziennikarzy i internautów, mimo informacji, że spółka skarbu państwa, którego zarząd jest opłacany milionami, wynajmuje firmę konsultingową za 200 mln rocznie, której właścicielami z pewnością nie są przyjaciele przyjaciół. Cóż tam 200 milionów. Czyż zaoszczędzony milion nie mógłby oznaczać podwyżki tysiąca rocznie dla tysiąca pracowników, a 200 milionów, to po 200 tysięcy dla każdego? No tyle nie mogliby dostać, bo uniezależniliby się od pracodawcy i spółka straciłaby pracowników, podobnie jak płacy minimalnej lepiej nie ustanawiać, bo tania pokorna siła robocza, zyskałaby czas na myślenie i statut elektoratu, a z tego same kłopoty mogłyby wyniknąć. A te 200 mln, to tylko przykład. Mimo to w dalszym ciągu miliony nie cofają swojego dla nich poparcia, bo Ewa Kopacz odpowiedziała "powiedzcie o SKOK-ach" uspokajając zwolenników, że nie tylko oni kradną, że kradzież w polityce to norma powszechna. Co tam, że jeżeli chodzi o skalę afer, w Polsce pobito wszelkie rekordy nieosiągalne nigdzie, nawet w takich krajach, jak uchodząca za eldorado dla oligarchów, Ukraina. Co tam, że wyprowadzenie pieniędzy ze SKOK Wołomin miało miejsce po 2012, kiedy KNF już działała, a PO rządziła od 5 lat. PiS jest winny, bo Lech Kaczyński zawetował ustawę o KNF i co tam, że Komorowski w całości to veto podtrzymał? Przecież w TVN wszyscy inaczej o tym mówią, a wszyscy nie mogą się mylić, a poza tym Macierewicz to oszołom, o czym piszą nie tylko wszyscy w wyborczej, ale nawet w TVP przez osiem lat wszyscy tak mówili. Przypomnieli mi się "wszyscy", jako argument decydujący dla człwieka, z którym kiedyś zamieniłem dwa zdania na temat śledztwa smoleńskiego. Nie ma takiej afery i patologii, której nie zakrzyczymy walką o demokrację, wszak nie nadarmo przez 25lat z małymi przerwami rozdawaliśmy miliardy na prawo i lewo.
Czas rozwiać wszelkie wątpliwości w sposób zdecydowany i bez kalkulacji, że zacznie się wrzask o prześladowaniu opozycji, co do których wyrażał obawę Jarosław Kaczyński w niedawnym wywiadzie.
